In de tentoonstelling Conversations #2 onthult Chaim van Luit als een archeoloog laag voor laag verschillende herinneringen, anekdotes en verhalen van Jo Eyck. Hij verweeft deze op directe of indirecte wijze met zijn eigen werk. Het startpunt voor de tentoonstelling vormt de kinderkamer van Jo Eyck. Hier heeft hij tijdens een langdurig ziekbed vele uren voor het raam doorbracht. In deze periode heeft hij leren kijken, waarmee de basis is gelegd voor de wijze waarop hij zijn leven heeft ingericht met kunst en natuur.
Chaim van Luit vertaalt de kinderkamer van Jo Eyck naar een installatie op de begane grond in het Koetshuis. Een selectie werken wordt in en om dit bouwwerk getoond. De objecten van Van Luit in de tentoonstelling tonen het verband tussen heden en verleden en gaan in op de elementen uit de gesprekken tussen Eyck en Van Luit. Zo reflecteren de werken op het idee van huiselijkheid, natuur, het kijken, de relatie tussen binnen en buiten en het verstrijken van tijd.
Chaim van Luit verbindt in zijn werk archeologie aan kunst. Al struinend door bossen en steden verzamelt Van Luit ongebruikelijke materialen als zout, steen of vuurwerk. De vondsten dienen als basis voor zijn sculpturen, foto’s en video’s. Op het eerste gezicht vallen vooral de simpele, gereduceerde vormen op. Bij nadere beschouwing blijken de beelden vaak sporen van een bijzondere geschiedenis met zich mee te dragen, zoals door bezoekers aangebrachte bewegwijzering in Limburgse mergelgrotten of littekens op een huid. Van Luit documenteert zijn zoektochten naar geheime ingangen, verborgen grottenstelsels of objecten nauwkeurig. Zijn veldwerk is veelal het kunstwerk.
Van Luit studeerde aan de Maastricht Academy of Fine Arts en de Van Eyck Academie, Maastricht.
Over Conversations
Conversations nodigt één keer per twee jaar kunstenaars, filmmakers, architecten en/of ontwerpers uit die geboren en getogen zijn in de Euregio en zich ieder in een ander fase van hun kunstenaarschap bevinden; jong en opkomend, mid-career en gevestigd. Het gesprek vormt telkens het uitgangspunt voor de presentatie in het achttiende-eeuwse Koetshuis.