Kasteel Wijlre presenteert solo Klaas Kloosterboer in 2020

“Het kunstenaarschap is mensen meenemen op het avontuur, of zelf een avontuur hebben en dan hopen dat anderen volgen”
Klaas Kloosterboer.

Buitenplaats Kasteel Wijlre opent 1 maart 2020 een solotentoonstelling van beeldend kunstenaar Klaas Kloosterboer (1959) in het kunstpaviljoen Hedge House. De tentoonstelling bestrijkt een werkperiode van dertig jaar kunstenaarschap.

Kloosterboer is schilder en slaat in zijn veelzijdige werk telkens een brug tussen abstractie en actie. Het werk van Kloosterboer is altijd gebaseerd op een handeling, zoals bij het bepalen van een plaats op een doek middels technieken als snijden, verf gooien en naaien. Kloosterboer bevraagt de schilderkunst op de elementen waaruit ze bestaat en op de wijze waarop ze getoond wordt. Als kijker word je geconfronteerd met het proces van het schilderen. Zijn werk is dan ook geen illustratie van gedachten maar is veelal een daad op zich. Soms zie je een levensgroot genaaid kostuum hangen van linnen, of een serie beschilderde dozen en dan weer een video waarin door de achterruit van een auto te zien is hoe twee reusachtige ballen over een weg worden voortgetrokken. Het werk van Kloosterboer is dynamisch, eigenzinnig en helder.

Met de spraakmakende groepstentoonstelling “Dumb Painting” in het Centraal Museum in Utrecht maakte een groter publiek in 1992 kennis met het werk van Klaas Kloosterboer. Zijn deelname viel op doordat zijn werk met nadruk juist geen verregaande reductie in de abstracte schilderkunst nastreefde, maar veeleer naar een concrete verbeelding zocht. Dat was indertijd een verademing. Ruim 15 jaar later had hij in 2009 in het kader van De Nieuwe Collectie een solotentoonstelling in Boijmans van Beuningen in Rotterdam waarin recent werk werd samengebracht met schilderijen uit de jaren tachtig. Het is voor het eerst in 10 jaar tijd dat Kloosterboer een solotentoonstelling heeft in Nederland.

Brigitte Bloksma, directeur buitenplaats Kasteel Wijlre, over Klaas Kloosterboer: “Kloosterboers werkwijze kenmerkt zich zowel door een vorm van bijna agressief handelen als door subtiele gebaren, soms verenigd in één werk. Zijn werken ademen altijd iets actiefs uit, en een brutale speelsheid, die de toeschouwer soms in vertwijfeling achterlaten”.